استعداد سرشارش وی را قادر ساخت بدون استاد و مربی کار را آغاز نموده و در روزهای اول از عهده ی کوک کردن سنتور برآید؛ کار بسیار دشواری که هنرجویان پس از چندین سال، با راهنمایی استاد، آنهم به زحمت می توانند آنرا یاد بگیرند و انجام دهند.
او پس از ساختن چندین کاردستی با وسایلی ابتدایی چون نخ نایلون ماهیگیری، تخته و میخ که رفته رفته شباهت بیشتری به ساز سنتور پیدا می کردند، صلاحیتش را برای داشتن یک ساز سنتور واقعی به پدر و مادرش اثبات نمود. البته در آن شهر ساحلی آن سالها خبری از کلاس، آموزشگاه و فروشگاه آلات موسیقی نبود. پدر و مادر وی پس از پرس و جوی بسیار توانستند شخصی را که در سالهای جوانی سنتوری داشته شناسایی کرده و از او بخواهند آن ساز قدیمی را بفروشد.
بدین ترتیب بدون داشتن استاد آموزش نواختن آن ساز را دنبال کرده و با تهیه ی کتابهای موسیقی با خط نت آشنا شد، البته در این راه جسته و گریخته از راهنمایی های یکی از بستگان بنام ابوالقاسم تفنگساز(شوهرخاله) و محمد ابراهیم حکیم لعلی(همان دوست پدر) بهره گرفت. که بعدها ساخت سنتور را هم زیر نظر آقای تفنگساز فرا گرفت و بلافاصله پس از کسب این توانایی اقدام به راه اندازی کارگاهی کوچک در گوشه ای از حیاط منزل نمود.
در مدت کوتاهی پس از اجرای سنتورنوازی در صبحگاه مدرسه و برنامه های پرورشی، متقاضیان زیادی برای فراگیری این ساز علاقمندی نشان دادند و او را مجبور کردند در کسوت یک معلم نیز نقش آفرینی کند.
بعد از مدت کوتاهی از طرف اداره ی ارشاد تنکابن، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برای تشکیل کلاسهای موسیقی دعوت به کار شد که سالها تا زمانی که در آن شهر ساکن بود(تا سال 1370) این همکاری و کلاسها ادامه پیدا کرد.
در همان سالهای اولیه با تشکیل گروههای سرود و بعد ها گروه های موسیقی سنتی به اجرای برنامه در سطح شهرستان، شهر و اندک اندک استان و حتی استانهای همجوار پرداخت و در منطقه بعنوان نوازنده ای چیره دست شهرت یافت. . وی بیشتر به خواندن تیتراژهای سریال های ماه رمضان شهرت دارد. برای کسب دانش بیشتر یکبار به هنرستان ملی پسران مراجعه کرد که در همان روز اول با استقبال اساتید هنرستان مواجه و بلافاصله پذیرفته شد. دو مرتبه نیز خدمت استاد پایور رفت که ایشان نیز با مورد تشویق و تحسین قرار دادن او، پدر و مادرش را به توجه بیشتر و لزوم شرکت وی در کلاسهای پیشرفته تر فرا خواندند، اما متاسفانه یا خوشبختانه امکان نقل مکان به تهران و یا جدایی از خانواده و تنها زندگی کردن او برای خانواده میسر نبود. انگار لازم بود این نوجوان موسیقی را از طریق مکاشفه بیاموزد!
در سال 1370 در رشته مهندسی عمران در دانشگاه چالوس مشغول به تحصیل شد. در دوران دانشجویی امکان رفت و آمد بیشتر به تهران و شرکت در گروههای هنری و نهایتا تشکیل یک ارکستر توسط خود او و تمرین آهنگهایی که ساخته بود و ضبط آنها در استودیو فراهم آمد.
هنگامی که مشغول خواندن اتود آهنگی از ساخته هایش بود با تشویق صدابرداران و عوامل ضبط در اتاق فرمان مواجه شد؛ همگی توصیه کردند که این قطعه را خودت باید بخوانی و نهایتا همین شد. آن قطعه توسط خود او خوانده شد و پس از ارائه ی آن به مرکز موسیقی صدا و سیما توسط استاد فریدون شهبازیان باز شنوایی و پذیرفته شد و مورد تشویق قرار گرفت. ریاست مرکز موسیقی در آن زمان آقای مهدی کلهر نیز با پیشنهاد استاد شهبازیان و آقای راغب بلافاصله وی را در ارکسترهای صدا و سیما پذیرفته و با وی قرارداد همکاری منعقد نمودند.
در تمام این سالها تشویق ها، همراهی ها و محبتهای پدر و مادرش که به مثابه ی دو دوست همسن تمام خواسته هایش را برای رسیدن به هدف اصلی اش مهیا کرده و هر راه ناهمواری را برایش هموار می کردند شاید جدی ترین نتیجه را زمانی برایشان به بار نشاند که صدا و تصویرش را از رادیو و تلویزیون شنیدند. پدرش عاشق موسیقی بود، یک عاشق واقعی. عاشقی که هیچگاه نتوانسته بود به عشقش دست یابد اما توانست تمام عشقش را یکجا و یکباره به پسرش منتقل نماید.
فعالیتش در مرکز موسیقی ادامه داشت؛ نوازندگی، آهنگسازی، نظارت بر ضبط، خوانندگی و کم کم کارشناسی موسیقی و عضویت در شوراهای تخصصی مرکز موسیقی و نهایتا عضویت در شورای عالی موسیقی صدا و سیما مسیری بود که باز هم در مدت کوتاهی طی کرد.
در این سالها وی آلبومهای متعددی را با آهنگسازی، تنظیم و نوازندگی خود روانه ی بازار کرد. شرکت در ضبط موسیقی فیلمها و همکاری با اساتیدی چون همایون خرم، علی تجویدی، فریدون شهبازیان، بابک بیات، مجید انتظامی، آندره آرزومانیان، کامبیز روشن روان، وارطان ساهاکیان، فضل الله توکل، اسدالله ملک، مجتبی میرزاده، حسن ناهید، جمال جهانشاد و شهریار فریوسفی و نیز همکاری با اکثر قریب به اتفاق خوانندگان بنام و مطرح موسیقی بصورت آلبوم یا کنسرت از جمله فعالیتهای وی بشمار می آید. از سال 1375 با تشکیل ارکستری بنام مهرآوا مرکب از اساتید موسیقی سنتی ایران حسن ناهید، جمال جهانشاد، سیامک نعمت ناصر ، محمود فرهمند و مسعود حبیبی در اقصی نقاط ایران و جهان در کشورهایی چون آلمان ،انگلستان، روسیه، اسپانیا، ژاپن، کره، مالزی، فرانسه، هند، ترکیه، قبرس و … کنسرتهای موفقی را برپا نمود.
شرکت در فستیوالهایی چون مین اون(جاده ابریشم 2000) سال 1379، سوری جشن ملی کره سال 1384، کران مونتانای سوئیس سال 1383 و … از افتخارات اوست. از سال 1380 با خوانندگی در تیتراژ یکی از سریالهای تلویزیونی بنام گمگشته توانست قابلیتهای صدای خود را بشکلی جدی و فراگیر به مردم معرفی کرده و آن مجموعه با استقبال گسترده ای از سوی مردم مواجه شد و از آن سال به بعد استفاده از موسیقی در تیتراژ سریالهای پس از انقلاب بصورت سنتی همیشگی شکل گرفت. پس از آن در سریالها و برنامه هایی چون همراز، عروج، مهتاب، محله بنده نواز، مسافری از هند، یک وجب خاک، متهم گریخت، خانه به دوش، الفبای مهربانی، مدینه مهربانی، روزهای زیبا، دارا و ندار ماه دراومد، شب مهتاب، بوی خوش زندگی، مسابقه ستاره ها، جشن رمضان، شبهای شیدایی، خانه مهر، ماه محبوب، و فیلم سینمایی تلافی توانست قطعات زیبا و ماندگاری را به مخاطبینش هدیه کند. ساز همیشگی و تخصصی اش سنتور است که در کنار آن با سازهایی از قبیل سه تار، تنبک، پیانو، دیوان و گیتار نیز آشنایی کامل دارد.
او در آهنگسازی دلبسته ی نواها و الحان موسیقی شرق بخصوص موسیقی ایران است بطوریکه همیشه در ساخته هایش اصالت ایرانی قابل تشخیص است.
او عاشق طبیعت است؛ صدای دریا، جویبارها، وزش نسیم در میان شاخ و برگ درختان از دوست داشتنی ترین صداهای زندگی او هستند. وی معتقد است که زندگی در دامان طبیعت در روزگار نوجوانی موجب پرورش استعدادهای وی شده است.
علاقمند به سینما، نقاشی و بیش از همه خط است.
از فعالیتهای جنبی او می توان به تاسیس استودیو مهرآوا با امکانات ضبط دیجیتال در حوزه ی تخصصی موسیقی اشاره نمود که از سال 1383 به بعد تمامی آثار او و بسیاری از هنرمندان دیگر در این استودیو ضبط شده اند.
همچنین در راستای آموزش نیز با تاسیس آموزشگاه موسیقی همراز تلاش در پرورش استعدادهایی جوان و نوخاسته(درست مثل گذشته خودش در زمانی که هیچ آموزشگاهی وجود نداشت ) دارد که خوشبختانه از سال 1387 تا کنون توانسته است شاگردان زیادی را در این واحد آموزشی تحت تعلیم و تربیت قرار دهد.
از دیگر فعالیتهای او می توان به تاسیس شرکت فرهنگی هنری مهرآواهنر و انتشار نشریه فرهنگی اجتماعی “زیر و بم” در سمت مدیر مسئولی، صاحب امتیازی و سردبیری این نشریه، در مهرماه سال 1391 اشاره نمود.
عقاید و نظرات او را در سایت رسمی اش به آدرس www.majidakhshabi.com می توانید بخوانید.
وی خواننده تیتراژ سریال متهم گریخت است.
فعالیت ها
از سال 1379 تا 1386 بعنوان مدیر تولید شرکت آوای برگ وابسته به حوزه ی هنری آثاری چون ماه غریبستان(محمد اصفهانی)، سرزمین من(موسیقی افغان)، برای خاطر تو و … را ارائه کرد.
از فعالیتهای وی می توان به
عضویت در شوراهای مرکز موسیقی سازمان صدا و سیما بین سالهای 1376 تا 1386؛
عضویت در شورای تولید شرکت سروش؛
رهبر ارکستر ملی سازمان صدا و سیما و اجراهای متعدد از جمله آهنگسازی و اجرا در دومین و سومین جشنواره ی سیما(اجرای خوانندگی با ارکستر سمفونیک در دومین همایش چهره های ماندگار)؛
عضویت در شوراهای موسیقی رادیو، شبکه جوان؛
دریافت لوح تقدیر خواننده و آهنگساز برتر 1383 و 1384 از شبکه 3 سیما؛
تحصیل در مقطع کارشناسی موسیقی در دانشکده ی هنر و معماری سالهای 1378 تا 1384؛
تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد در دانشکده ی هنر سراسری از سال 1385 تا 1388؛
ارائه سه آلبوم گمگشته(1381)، همراز(1383) و پریزاد(1384) با صدا و آهنگسازی اکثر قطعات توسط شخص وی.
تحصیلات
مهندس عمران و همچنین وی هم اکنون در حال تحصیل در رشته ی پژوهش هنر دانشگاه هنر در مقطع دکترا می باشد.
آثار منتشر شده مجید اخشابی
آلبوم‌ها
| سال |
نام آلبوم |
ناشر (ها) |
توضیحات |
| ۱۳۸۱ |
گمگشته |
– |
|
| ۱۳۸۳ |
همراز |
– |
|
| ۱۳۸۴ |
پریزاد |
|
|
منبع ها و صفحات رسمی مجید اخشابی
ویکی پدیا
سایت رسمی مجید اخشابی
اینستاگرام
