متن آهنگ شبیخون زمین از حميد پيروزنيا

دیوارای شکسته و پرنده ی رها شده
نقره ی اشک ماه شب یه شهر جابه جا شده
زمین یه اسب سرکشه که شیحه ی خون میزنه
به کوچه باغای خودش گاهی شبیه خون میزنه
گاهی غروب آسمون زمین و غمگین میکنه
پا به رکاب شب میشه اسب غم و زین میکنه
وقتی که دست مرثیه گیس کویر و شونه کرد
خورشید شهر عاشقا تو گسل شهر خونه کرد
نخلا به هم تکیه زدن گلای قاصدک شدن
ترانه ها آیینه ها خشتا پر از ترک شدن
یه وقتایی دل خودشو یه گوشه پیدا میکنه
نجره گاهی چشماشو رو به زمین ا میکنه
تو ذهن ساده ی درخت یاد پرنده میمونه
آدما میرن و میان زندگی زنده میمونه