متن آهنگ

مثل آیینه مشو محو جمال دگران
از دل و دیده فرو شوی خیال دگران
آتش از ناله مرغان حرم گیر و بسوز
آشیانی که نهادی به نهال دگران
آشیانی که نهادی به نهال دگران
در جهان بالو پر خویش گشودن آموز
که پریدن نتوان با پر و بال دگران
مرد آزادم و آنگونه غیورم که مرا
می توان کشت به یک جام زلال دگران
ای که نزدیکتر از جانی و پنهان ز نگه
هجر تو خوشترم آید ز وصال دگران
هجر تو خوشترم آید ز وصال دگران
مثل آیینه مشو محو جمال دگران
هجر تو خوشترم آید ز وصال دگران
پریدن نتوان با پر و بال دگران
پریدن نتوان با پر و بال دگران