متن آهنگ سکوت سرد از امير معروفي

تو کوچه های کوفه هوا پر از غباره

دلش گرفته ابرا تگرگ غم می باره

صدای پای مردی نمیرسه به گوشی

تو این هوای تاریک نه ناله نه خروشی

چرا سکوت سردت به جای نون در شد

چی شد امیر شب گرد نیومدی شب از راه

به خونه ی یتیما میرفت و مهربون بود

تو کیسش یا خرما یا تیکه های نون بود

تبر زدن به باغی که غنچه هاش ز نوره

شکسته شد درختی که میوه اش ظهوره