متن آهنگ تنهایی از زکی شمس آبادی

هنوزم تو تنهایی نزدیکمه

با یه فاصله قد پیراهنم



شاید رفته باشه ولی من هنوز

کنارش تو کوچه قدم میزنم



می شینم سر میز هر روز منون

با اون خاطرات قدیمی ولی

تا وقتی که زنده ام باید حس کنم جای خالیش رو روی همون صندلی



نمیدونم الان کسی هست که جای من بتونه پناهش بشه

نوازش کنه گونه ی خیسش و شب هایی که محتاج ارامشه



گمونم نمیدونه تو خلوتم فقط شعر میگم برای چشاش

گمونم نمیدونه حالا که نیست محاله کسی رو بیارم به جاش



هنوزم همون عاشقم سابقم که هر کاری واست بگی میکنه

که به پات زندگیش رو گزاشته ولی با عکس های تو زندگی میکنه