متن آهنگ عشق سربلند از علیرضا صارمی

بود که بار دگر بشنوم صدای تو را
ببینم آن رخ زیبای دلگشای تو را
بگیرم آن سر زلف و به روی دیده نهم
ببوسم آن سر و چشمان دلربای تو را
ز بعد این همه تلخی که می کشد دل من
بنوشم آن لب شیرین جان فزای تو را
کی ام مجال کنار تو دست خواهم داد
که غرق بوسه کنم باز دست و پای تو را
مباد روزی چشم من ای چراغ امید
که خالی از تو ببینم شبی سرای تو را
دل گرفته ی من کی چو غنچه باز شود
مگر صبا برساند به من هوای تو را
چنان تو در دل من جا گرفتی ای جان
که هیچ کس نتواند گرفت جای تو را
ز روی خوب تو برخورده ام خوشا دل من
که هم عطای تو را دید و هم لقای تو را
چنان تو در دل من جا گرفتی ای جان
که هیچ کس نتواند گرفت جای تو را
ز روی خوب تو برخورده ام خوشا دل من
که هم عطای تو را دید و هم لقای تو را
سزای خوبی نو بر نیامد از دستم
زمانه نیز چه بد می دهد سزای تو را
به ناز و نعمت باغ بهشت هم ندهم
کنار سفره ی نان و پنیر و چای تو را
ز بعد این همه تلخی که می کشد دل من
بنوشم آن لب شیرین جان فزای تو را
چنان تو در دل من جا گرفتی ای جان
که هیچ کس نتواند گرفت جای تو را