متن آهنگ پسر بچه از مسعود امامی

تو از کوچه رد میشدی یادمه
با یه پیرهن ساده ی صورتی
یه جایی حوالی ده سالگی
همون سالهای روشن و قیمتی
دو تا جوجه رنگی توی پیرهنم
یه برگ لواشک تودستام بود
وطن واسم خونمون بود و بس
همون کوچه معنای دنیا بود
تو مثل یه قو رد شدی یادمه
روی دریاچه ای که منو غرق کرد
گذشتی و بعد از عبورت جان
دیگه پیش چشمای من فرق کرد
میخواستم همه چیزو قسمت کنم
با اون چشمای روشن و خواستنیت
یه جوجه یه تیکه لواشک تازه
4-5 تا تیکه یه لیس بستنی
ولی تو گذشتی و با تو گذشت
همه ی آب های جهان از سرم
حالا با همین موی جو گندمی
از این کوچه و فکر تو میگذرم
تورو دوس داشت به عشقت تبعید شد از بهشت
سر جنگ انشا توی دفرتش برای نامه هاشو نوشت
قایم کردشون تو کیف مدرسش
کنار کتاب و تراش و مداد
بغل دست پرگار و نون پنیر
ولی هیچوقت اونا رو دستت نداد
پسر بچه ای که تورو دوست داشت
هنوزم به یادت نفس میکشه
هنوزم تو خواباش قدم میزنی
نمیتونی بعد از تو عاشق بشه
هنوزم تو از کوچمون میگذری
یکی مثل اینجا قدیم مستته
میخواد نامه هاشو نامه هاتو به دستت بده
ولی دست بچت توی دستته