متن آهنگ بیدادگاه از شاهرخ

ببین بانوی ایرانی چه ساده حتک حرمت شد
عصای دست بدکاران خود میز قضاوت شد
خود میز قضاوت شد
نگاه کن این حقیقت بود که جام شوکران نوشید
به زیر چکشی چوبی عدالت له شد و پوسید
عدالت له شد و پوسید
قلم شمشیر دست تو به هر حکم تو میخندم
اسیر سادگی اما رها از هر زد و بندم
رها از هر زد و بندم
به ضرب و زور استبداد قضاوت کن تو ای قاضی
مجازاتم کن از آغاز تو ای جلاد ناراضی
اگر تن رفته بر بادم اگرچه رفته از یادم
به چشم تو اگر محکوم ولی آزادم آزادم
ولی آزادم آزادم
بگو ای غرق در تبعیض تو که بی درد بی دردی
ترازوی عدالت کو در این بازار نامردی
در این بازار نامردی
در این بیداد بی عدلی دلم آغشته شد از خون
از این دستان آلوده از این قانون بی قانون
از این قانون بی قانون
قضاوت کن قضاوت کن که تا بوده چنین بوده
خود قانون گرفتار هزاران دست آلوده