متن آهنگ تکیه گاه از مرتضی سرمدی

میخواستی بشی تکیه گاهم ی عمر میخواستی منو رو سفیدم کنی
فقط اومدی که توو این زندگی منو از همه ناامیدم کنی
نتونستی از غربتم کم کنی نتونستی حالم رو بهتر کنی
فقط اومدی که توو این رابطه عذاب منو صد برابر کنی
نمیتونی حتی برای ی بار واسه درد من مثل مرهم بشی
کنار منی اما به سادگی توی سختیام شونه پس میکشی
توی لحظه هایی که ناراحتم همیشه به هر شکلی جا میزنی
نمیدونی که دیوونه با کارات به بخت خمودت پشت پا میزنی
نه حالم خوشه مثل روزای قبل نه با تو امیدی به این رابطه است
نه ی دلخوشی حتی باشه ی کم نه دیگه رو لبهای من خنده هست
نگاه کن که بعد از ی عمر خواستنت چی به حالو روز من اومده
پشیمونم از هر چی که بود و هست بیا بیشتر از این ادامه نده
نمیتونی حتی برای ی بار واسه درد من مثل مرهم بشی
کنار منی اما به سادگی توی سختیام شونه پس میکشی
توی لحظه هایی که ناراحتم همیشه به هر شکلی جا میزنی
نمیدونی که دیوونه با کارات به بخت خمودت پشت پا میزنی
میخواستی بشی تکیه گاهم ی عمر میخواستی منو رو سفیدم کنی
فقط اومدی که توو این رابطه منو از همه ناامیدم کنی