متن آهنگ ۲۸سال بعد از وایو و ارغوان

خوبی نیومده
شاید اصلا نیاد
مرغ ما که تخم نمیزاره
ولی گاومون هر روز میزاد
حالا هی بگین روز خوب میاد
تنگیه جا تو قفس پرو باله منو بسته
زندگی کوهی رو دوشم تن من پیچک خسته
فرصت پریدنم رفته تا عمق ستاره
چشم من واسه رهایی لحظه هارو میشماره
چند وقتیه یکم لهم
بیخیالم بشین گیر ندین به من
راه راستو رفتم چیزی تهش نبود
فرعی راه کجاس بگین برم
همه میگن شدم یه دنده من
ولی واسه هر کسی اومد دلم به رحم
چرا هرچی بلا نازل میشه
باید صاف بیاد بیفته تو دست من
خوب بودنمو نونشو خوردم
خیلی وقتام چوبشو
همه میگفتن باید مرد باشی
ولی زیرابیاشون خوب رو میشد
بعد این همه سال سختی
بعد 28 سال بدبختی
اگه بگم شکرت
خداییش بگو خودت نمیخندی؟!
گاهی شوق پرو پرواز
گاهی در مونده و خسته
گاهی سرشارم از آواز
گاهی دلگیرو شکسته
لحظه های ما که رفتن
عمرشون به سر رسیده
مثل اون پرنده ای که
بالشو قفس پوشونده
کی به کیه؟!
بکنم به کی تکیه!
حتی خوبه هم عین اون یکیه
یه بار باهام حرف بزن
قول میدم
ایندفه دیگه هر چی تو بگیه
چی میگم ؟! مگه میشنوی منو؟!
کاش میگفتی که چی بشه
قبل اینکه خلق کنی منو
قبل اینکه خر کنیم همو
رو این زمین همه میشکونیم همو
انگار قانونش اینه
یه چهار چوبه جلوت
طرف خوبتو میخواد
میگی خوش اومدی برو
پیدا میشه یکیم خوب میشکونه تورو
مگه میشه کسی کمک بخواد
منه دیوونه سمتش نره
سرم باید چندبار بخوره به سنگ
تا سنگ بشکنه
همتون رفتین یکی نموند
دمه همتون گرم
تقصیره خوده من بود
از بغضی که کردم گلوم شده کبود
موندنه تو این قفس
شاید تقدیرم بود
چی بگم
به خودم پیچیدم چند وقتیو
فکر به کارام کردم جای حرف زدن
دندونامو فشردم به هم
به خودمو درو دیوار هی مشت زدم
واسه هر کی وقت گذاشتیم
گفت توام بیکاریا...
جواب مام شده
روشن کردن این کوفتیو
سقوط به زیر سیگاری آ