متن آهنگ کوچه های 3 متری از شایع و دانیال

شنیدی میگن دستِ خودمون نبود؟
ما هم دستِ خودمون نبود
تو یه روز و بگو ما توش *ون نسوخت
یه ناهار و شام نمیداد پولِ بودجَمون
بچه شیش ساله میدیدی عملی تل

با چوبِ جعبه هایِ موز دوره پیت حلبی جمع

خبرِ جنگ میاد از محلِ بغلی زنگ

میزنیم باقی بچه ها هم بیان همه یه چرخ

میپیچه تو منطقه صدا گاز خالی موتورا

کدوم محل بوده بکنیم کارد لایِ بُتُناش؟

اینجا یه ایل آماده‌ن آبگاهِت و سوراخ

کنن و یه هفت هَشتا چاک واشه تو موهات

هرکی و میبینی عقده *ش

انقدر با خودش بده وایمیسته پُشت به آیینه اش

اخراج شد از مدرسه چون مبصر و میزَد

چون همیشه بچه کارگرا به تخمِ مدیرن

دخل با خرج نمیخوند

توو کلاسِ ما هیچکی درس نمیخوند

انقدر فشار بود رو مردایِ خونه

از یه جا به بعد دیگه مرد نمیموند

حتی اونکه تو تکیه حسینِ

یهو توو یه روز عوض میشه قصّه زُبیره

همه ی این زمین زمینایِ خداست

اما جایی که بزرگ میشی خیلی مهمه

[کورس – مهیار]

کسی صابخونه نشد توو محلِ ما

میترسن مأمورا طرفِ ما بیان

صد تا رفیق داریم سند بخواد

کوچه هایِ سه متری مارو فقط به *ا میاد

کسی صابخونه نشد توو محلِ ما

میترسن مأمورا طرفِ ما بیان

صد تا رفیق داریم سند بخواد

کوچه هایِ سه متری فقط به ما میاد

[ورس دو – دانیال]

کوچه های ٣ متری زنگ های خراب

تهِ انباری پره ظرفای شراب

یه سیم از تیرِ برق و برقای خلاف

بچه ی ۵ سالشون انباره مواد

شهرداری میسازه با داربست مسجد

رئیس بودجه میخوره کارمندا برده

ماه چیه نمیرسه کارکرد تا هفته

یه خونه ی ۴٠ متری ١١ تا بچه

میدونی اینجارو کرده پول پایینِ شهر

خطری میپذیرن که توش فاییده هست

نمیدونن گوشت بالاءِ یا پایینِ نه

کیف میکنن که موتوریِ خوب آیینه زد

ما میریم محل اونا قرار از ماءِ

همه تیزی بیارن فردا قرار دعواءِ

فقط بچه ها حواستون باشه

خیابون اصلی راه فرار نداره

این به اون میگه خالکوبی نداری احمق؟

داریم میریم جنگ خایه نداری برگرد

ما که همه داداشامون رجائی شهرن

میریم پیش اونا مأمورا از ما میترسن

اینجا تازه میفهمی امنیت چیه

یه چیزایی میبینی روحت اذیت میشه.

یه درس داره این ورس فک کن بهش

هرجایی که فقر باشه وضعیت اینه.

[کورس – مهیار]

کسی صابخونه نشد توو محلِ ما

میترسن مأمورا طرفِ ما بیان

صد تا رفیق داریم سند بخواد

کوچه هایِ سه متری مارو فقط به *ا میاد

کسی صابخونه نشد تو محلِ ما

میترسن مأمورا طرفِ ما بیان

صد تا رفیق داریم سند بخواد

کوچه هایِ سه متری فقط به ما میاد

[ورس سه – دانیال]

وقتی بچه ای چک میشه جاییزت

میری تو خیابونا نمیشینی پای درس

جفت گوشارو پلمپ میکنی لای در

میگی باید بشی یکی از خوبای پایتخت

پشت بوم خونرو میکنی پره کفتر

رنگ قلبت و بر عکسِ دوره کلّت

میزنی یا میزننت اینجا قانونشه

یه چیزی شبیه خودِ جنگل. من

رفیقامو دیدم اونورِ کابین

توو اتاقهایی که میریزه خون سره چایی

آدما دوستت ندارن پول که نداری

یجا خسته میشی از موندنِ پایین

توو این کوچه ی ما هر کسی شر باشه برده

موش میبینی اندازه گربه

صدات بیاد بالا باید تاوانشو بدی

لرزیده تا حالا هرکی خربزه خورده

دهنا خشک و چشما خرابن

یه لباس و میبینی تنِ ٣ تا برادر

هیچ رقمه ترسی ندارن

اَ این درجه دارایی که تو بنزا سوارن

یه گله میشن یهو با یه زنگ

خونه هارو میبینی میافتی یادِ جنگ

این کوچه ها فرق داره با کل دنیا

به منزل میرسه باره کَج

[کورس – مهیار]

کسی صابخونه نشد توو محلِ ما

میترسن مأمورا طرفِ ما بیان

صد تا رفیق داریم سند بخواد

کوچه هایِ سه متری مارو فقط به *ا میاد

کسی صابخونه نشد توو محلِ ما

میترسن مأمورا طرفِ ما بیان

صد تا رفیق داریم سند بخواد

کوچه هایِ سه متری فقط به ما میاد

[ورس سه – شایع]

رو جدول کفتری

ک* و پهن کردن زمین

اون یکی تو گوشِ بقلیش میگه

تعداد زیاده رسید کم دم نگیر

پِلَنِ هر رو همینه اَللی طَلی

لفظ میاد اوّل تو مردی بعد علی

رو جنسِ میگه داشی قلبمی

میگم نمیخاد شما از جیبِ ما کف نرین حله

اینجا اعتماد

یعنی کُسُشعرِ محض حتّی به چشات

حقّم دارن رحم نداره فشار

نه خبر از اِرثِ نه باباءِ مغازه بزار

یه شلوار و یه سال میبینی پایِ طرف

ده تا استکان زندگیشه و دعوا و قمه ش

کی دوست نداره افتخار شه برا ننش

به خودِ آدم هست به شرایط هم هست