متن آهنگ آسمون آبی از بابک رهنما

ای آسمون آبی ای ستاره کاری کن
شبهام روشن باشه
کاری کن در اوج تنهایی دستای مهتابیش
تو دست من باشه
بسان آسمان پاکم دلم چون آبی دریا
ولی در فصل دلتنگی خزان آشنائیها
یکی آشنایم هست، در این نا آشنائیها
مرا هم جان جانان است و هم با عشق هم معنا
و او،کردگارمن ،پدیدآورد سرودعاشقی برمن
واو ،راز اسما را گشودش بر دیار من
آسمان آبی ولی بیرنگ
دل نازک ولی هست تنگ تنگ
آسمان ابری ست
نه طوفانی
نه خورشیدی
چرا این آسمان دارد همیشه اشکی ورعدی
نه این هم اشتباهی بود
نباید عاشقی باشد برا بعدی!
ببین گریه
چنان این آسمان میگرید وتنهاست
چنان گویی که این هم عاشق دنیاست!
بیاییم با کمی تندباد
ترنم را بیابیم ما
آسمان را ما کنیم شفاف
ابرها را بریزیم دور
شایدم خورشید کنیم پیدا !
من ویک عالمه غم مانده است در روح
درون گریه این آسمان ، چون کوه
همان آبی ست ، هم آن مهتاب
ولیکن مانده ایم در خواب