متن آهنگ شاعر که باشی از پژمان کلانی

هوای خونه پر میشه بازم از حس بودن لبریز میشی
از شعرو و احساس یه جای امنه که میشه راحت آروم بگیری
تا عشق میری اینجا همونجاست
(این خونه غرق حرفای تازست دلتنگیاتو اینجا رها کن
از شعر شیراز تا مرز تاجیک دنیارو گشتیم چشماتو وا کن
چشماتو وا کن نزدیک تر شو شاعر که باشی میفهمی دردو) (2)