متن آهنگ یه سِرّی تو یه سِری از صادق

آدمک سلام، رسیدی یا نه
یه ایران خاطره دارن الان با نامم
هنوزم منتظرم با این سن و سالم
میگن که دنیا گنده بیرون اتاقم
مست سر بزار روی بالشم
که من صورت بی نقابِ همین نمایشم
الان کجایی اینه خواهشم
تو نزاری مسافرا زا براه بشن
کلی گوله شلیک شد توو دهن شهر
کله تن زخمی شده با تبرِ شک
کلی لونه پرنده ریخت از بالا درخت
مشتی رو پیشونیم اضافه شد کلی خط اخم ولی
نعشه و خراب زندیگی ان یسری
لاشی و بی مرام میشن اینجا یه سری
یه حسی اعتمادو میکُشه توو یسری جاش
جلوی اشتباهو میگیره توو یسری
کاشیه نگاه دنیایی رو نریزه توو …
[ورس دو]
اکسیژن میخوام، خالص با مزش
از اونا که میکنه سیگارو توو جعبش
از اونا که میبینی بعضی روزا فقط
از اونا که میزنه به مرده ها لگد
من مستو میخوان آدم کنن آدمک
تو ‌میدونی سوخته اینجا چندتا بال شاپرک تا
یه جای دیگه ایی شد واسه ی ما تا ابد ما
خون دادیم پای صلح، بخشیدیم تو نبرد
کنایه نیستا، ببین آدمک
من داد زدم رو زمین و کشید تا فلک
توو قلب تو شکوفه زد از لای اون ترک
که حاصل جداییمون بود بازم به درک عشقی
چه خوب نموندی لا این لاشیای بی ثبات
که زیاده اکسیژنم واس آدمای بی سوال
خمیدم شبیه زمان توو اشکال بی شمار
بی شعار بی شو آف توو مکانی بی شما
آدمک