متن آهنگ واگن از عباس رضاقلی

تو بد عادت شدی از بس ، که باهات راه اومدم

ساده نه ، وابسته بودم ، اگه کوتاه اومدم

ازم فاصله میگیری ، به کی نزدیکتر باشی ؟

سره چی زندگیمونو ، داری از هم تو میپاشی ؟

مثِ یه واگنِ فرسوده ، که دلش تنگه سفر میشه

من دلم تنگه برات اما ، دیگه جا نداره زخمی شه

من که بو نکرده بودم ، کفِ دستمو که میری

من برات همیشه زودم ، تو برام همیشه دیری