متن آهنگ سمات از رستاک

رستاک صامت
ی نفر درد میکشه اینجا
تو اتاق همیشه تاریک
چند وقته هیچی یادش نیست
از رفیقای دور و نزدیکش
هیچکس حالشو نپرسیده
خیلی وقته که گمشده توو خودش
مثه ی دکه ی بدون جواز
چن ساله پلم شده رو خودش
همه چی تلخه توی خاطره هاش
زندگیش مثله زهرمار شده
ی غریبس که تازه فهمیده
اتوبوسو غلط سوار شده
صورتش صامت و سیاه سفید
رستاک صامت
مثه آرتیستای قدیمی شده
تلخ و مغرور خسته و زخمی
مثه بغض علی کریمی شده
هرچی لرزید خم نشد مثل کوه
تا ترک خورد و مثه کوهم ریخت
زندگیش تاب خورد و طوفان شد
وقتی بارون با باد رو هم ریخت
رو هم ریخت
ی نفرد درد میکشه اینجا
تو اتاق همیشه تاریکش
چند وقته که هیچی یادش نیست
از رفیقای دور و نزدیکش
هیچکس حالشو نپرسیده
خیلی وقته که گمشده توو خودش
مثه ی دکه ی بدون جواز
چن ساله پلم شده رو خودش
صورتش صامت سیاه سفید