زندگی نامه ی داوود مقامی
داود مقامی ورزشکار بود و در رشتهٔ پرورش اندام فعالیت داشت. او بههمراه افرادی همچون سوسن، نعمتالله آغاسی از هنرمندان شاخص سبک کوچه بازاری بهشمار میآمدند.
داود مقامی خوانندگی را از جنوب تهران آغاز کرد و نزد استاد شاپور نیاکان تعلیم گرفت. او در سن جوانی و در ۲۲ اسفند ۱۳۵۰ شمسی به دلیل بیماری سرطان درگذشت. آرامگاه او در نمازخانهٔ شهر ری واقع در عبدالعظیم حسنی قرار دارد.
قسمتی از قبرستان در بازسازیهای سال ۱۳۷۰ شمسی به مصلی تبدیل شد. از او سه فرزند به جای ماند که پسر بزرگ او بهمن در یک سانحهٔ رانندگی در سال ۱۳۵۴ شمسی درگذشت.
مجموع ترانههایی که داوود مقامی خوانده ۳۹ ترانه میباشد. وی مدتی در کشتارگاه تهران به کار مشغول بود.
آثار منتشر شده داوود مقامی
آلبوم نوشین جان
نوشین جان
افسوس
غم تنهایی
اشک
غنچه خندان
مهری
غزل
مادر
مرغ شب
قهر کرده
آلبوم منصوره – 1363
نم نم باران
مهر و وفا
جای تو خالی
قاصد عشق فریده
فریده
درد هجران
منصوره
جدایی
بی آشنا منم
آلبوم بهشت و جهنم – 1365
ای خدا
گریزان
دل من
بهشت و جهنم
مرغ عشق
دیوانه شدم
عزیز جون
گریه چه حاصل
آلبوم مرغ سرگردان
مرغ سرگردان
بهشت و جهنم
بر باد رفته
عروس مادرم
آواره میخانه
وای وای
قاصد عشق
فریده
وای از تو
منصوره
فریاد
منبع ها و صفحات رسمی داوود مقامی
ویکی پدیا
سایت رسمی داوود مقامی
فیسبوک
اینستاگرام
توییتر