صادق نوجوکی

- تعداد آراء 38 نفر

Sadegh Nojouki

آهنگ 0
آلبوم 0
ویدیو 0

درباره خواننده

صادق نوجوکی (زادهٔ بهمن ۱۳۲۹ در تهران)، موسیقیدان، آهنگساز، تنظیم کننده، نوازنده پیانو و رهبر ارکستر شاخص و نامدار موسیقی کلاسیک و پاپ ایران است.

ادامه مطلب...

زندگی نامه ی صادق نوجوکی

صادق نوجوکیخالق شمار بسیاری از آهنگ‌های ماندگار و خاطره انگیز با ترانه‌های فارسی است. وی نخستین آهنگساز تاریخ موسیقی ایران است که موفق به ترکیب نمودن علمی و عملی موسیقی ایرانی با موسیقی‌های کلاسیک و پاپ غربی شده است و از این رو سبک نوینی را در موسیقی ایران وارد ساخته است.صادق نوجوکی آهنگساز پیشگام در استفاده از ارکستر زهی در موسیقی پاپ ایران است از وی به عنوان تاثیرگذارترین چهره موسیقی کلاسیک و پاپ ایران یاد می‌شود. وی هم اکنون مقیم لس آنجلس آمریکا است.

او در سال ۱۳۲۹ در خیابان شهباز تهران متولد شد. خانوادهٔ وی با موسیقی بیگانه نبودند. مادر او تار می‌نواخت و از شور، اشک می‌ریختو همچنین فعالیت‌های پسر دایی او سیروس آروین (در نوازندگی سنتور) و پسرخالهٔ او هوشنگ مهاجری (در نوازندگی ویولن)، سبب جذب وی به موسیقی شدند. در نتیجه او با تشویق اعضای خانواده، موسیقی را بطور جدی دنبال نمود. وی در ابتدا فراگیری موسیقی را نزد محمد احمدزاده آغاز کرده و مدتی بعد، منوچهر جهانبگلو استاد موسیقی او شد و به واسطهٔ این استاد موسیقی، نزد علی تجویدی رفته و نکاتی را از وی فراگرفت. او در سنین هفده هجده سالگی در زمانی که به دبیرستان می‌رفت در گروه‌هایی که با همسالان خود تشکیل می‌داد، به عنوان نوازنده کیبورد و آکاردئون فعالیت می‌کرد. خوانندگان گروه، سُلی، مرتضی برجسته و عباس وفایی (وفا) بودند.در این زمان او برای این گروه‌ها آهنگ‌هایی می‌ساخت که دو تای از آنها با نام‌های «معما» و «خوب من» با صدای عباس وفایی (وفا) پخش شدند. کارهای رسمی ای که از او معروف شدند و آغاز کار حرفه‌ای او نیز بودند، دو آهنگ با نام‌های «رودخونه‌ها» با صدای رامش و «سرسپرده» با صدای ستار بودند. صادق نوجوکی در زمان انقلاب اسلامی ایران، ترانه‌ای را برای گوگوش خواننده سرشناس ایرانی، آهنگسازی کرد که این ترانه برای گوگوش مشکلات بسیار آفرید و عده‌ای آن را به آیت الله خمینی نسبت دادند و همین موجب بازداشت گوگوش شد بطوریکه گوگوش بیان کرد: «در زمان بازداشت از من پرسیدند که این آهنگ را برای آقای خمینی خوندی؟ من گفتم… نه! من این آهنگ رو برای آقای خمینی نخوندم!»

صادق نوجوکی (سینث‌سایزر) و مرتضی برجسته (خواننده) در سال ۱۳۴۷

مصاحبه صادق نوجوکی با مطبوعات پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران
صادق نوجوکی پس از سفر به آمریکا، دوره آزاد موسیقی دانشگاه بین‌المللی سن دیگو را گذراند.وی معدود موسیقی‌های تبلیغاتی ای نیز برای شرکت‌های خارجی ساخته است و چون در زمینه موسیقی متن از همان اوایل فعالیت حرفه‌ای خود یعنی سال ۵۷ از ایران خارج شد، زمینه مناسبی برای ارتباط وی با فیلمسازان خارجی مهیا نشد.

دیدگاه‌ها

از نظر وی ارزش‌های هنری به سرعت و ریتم آهنگ نیست و کسی که بتواند خوب کار کند، در هر دو زمینه می‌تواند موفق باشد.[۵] به نظر او هر یک از خوانندگان خصوصیات خود را دارند و نمی‌توان گفت که کدامیک بهتر از دیگری است و نمی‌توان آنها را تفکیک کرد. از نظر وی برای مثال داریوش از نظر ادای کلام مناسب تر است و لُب مطلب را بهتر ادا می‌کند و هایده صدای بازتر و رساتری برای اجرای نت‌های بالا داشت.[۵]

صادق نوجوکی در اجرای زنده

صادق نوجوکی دلیل متنوع بودن ملودی‌های ساخته‌های خود را، علاقه بیشتر و صرف زمان بیشتر و با فکر و احساس کار کردن می‌داند. وی هنگام ساختن آثار خود، در حال و هوای خاصی فرو می‌رود. دلیل دیگر وی برای تنوع آثار خود را متفاوت بودن تحصیلات او در مقاطع لیسانس و فوق لیسانس از موسیقی و نیز تعامل داشتن با انسان‌های مختلف می‌داند که این موضوع دید وسیع تری را به او بخشیده است. همچنین به گفته او دانش ریاضی کمک شایانی در کار آهنگسازی به وی نموده است.وی زمان لازم برای تولد یک اثر موسیقیایی را یک ثانیه می‌داند.

همکاری با سایر هنرمندان

از خوانندگان سرشناسی که با صادق نوجوکی همکاری داشته‌اند می‌توان به هایده، ویگن، ستار، مهستی، حمیرا، معین، داریوش، لیلا فروهر، امید، شهرام صولتی و مرتضی … اشاره کرد.
صادق نوجوکی به همراه مهستی، هایده و ستار
از ترانه سرایان سرشناسی که با او همکاری کرده‌اند می‌توان به هدیه، مسعود فردمنش، بیژن سمندر، هما میرافشار و مینا جلالی اشاره کرد.[۵] از نوازندگان مطرحی که با او همکاری کرده‌اند می‌توان به آرمیک، بیژن مرتضوی، فرید فرجاد، اردشیر فرح، کاظم رزازان، علی توللی و … اشاره کرد. او از زنده یاد مجتبی میرزاده که از دوستان نزدیک وی نیز بود به عنوان نوآورترین نوازنده‌ای که در طول عمر خود دیده است یاد می‌کند.

سبک موسیقی

ساخته‌های صادق نوجوکی در اصل به دو بخش ارکسترال که ارکستر زهی ساز غالب آن است (مانند آثار با صدای هایده، داریوش، ستار و حمیرا) و نیمه ارکسترال که سینث‌سایزر ساز غالب است (مانند آثار با صدای مارتیک) تقسیم‌بندی می‌شوند. به زعم نظر بسیاری از کارشناسان موسیقی، زهی‌هایی که نوجوکی برای ارکسترهای زهی آرشه‌ای می‌سازد و تنظیم می‌کند منحصر بفرد هستند و تنظیم‌های او بیش از آنکه به خاورمیانه شباهت داشته باشند، به موسیقی اروپایی و همچنین آسیای شرقی شباهت دارند. خود او نیز بر این باور است که مطالعه آثار بزرگان اروپا نقش بسزایی در کیفیت آثار وی دارند. از صادق نوجوکی به عنوان «سکویی برای پرش ستارگان پاپ» یاده شده است.

همچنین از آلبوم «مهرگان» با صدای زویا ثابت که نوجوکی تنظیم کنندهٔ آن بوده است، به عنوان اوج تنظیم ارکستر زنده از سوی کمپانی موسیقی ترانه مطرح گردید.

مسعود فردمنش، در مصاحبه‌ای تصویری بیان کرد: «با آمدن بیژن مرتضوی محبوبیت معین کاهش چشمگیری یافت. تا آنکه ترانه‌های نَنِه و سکه با آهنگسازی و تنظیم صادق نوجوکی با صدای معین اجرا شد و این دو ترانه به معین کمک بسیاری کردند. بطوریکه هر کس به فروشگاه‌های کاست فروشی می‌آمد، می‌گفت: آلبوم ننهٔ معین رو دارید؟»

آثار بعنوان خواننده

بخشی از آثار صادق نوجوکی ، آثاری هستند که خود او در آنها خوانندگی نیز کرده‌است. از آن جمله، علاوه بر برخی ترانه‌های او که در نوارهایی همچون «خاطره» و «کرشمه» و… منتشر شده‌است. آثار او به عنوان خواننده مشتمل بر سه آلبوم: «نامهربون»، «عشق اول» و «صادق نوجوکی و دوستان» می‌باشد که از بهترین نمونه‌های موزیک پاپ ایرانی محسوب می‌شوند.

آثار منتشر شده صادق نوجوکی