از ترس تنهایی تو این برزخ
اغوش خالیمو بغل کردم
تاخواب دیدم که تو می آیی
توی شمارش هم بغل کردم
من تنهایی زیر بارون
تو بی منی خیلی آروم
من هر جایی که میشینم
باز رد تورو میبینم
هر کی گفت تو کجایی
بهش خندیدم
راحت بدست نیومدی که
راحت تورو بدست بیارم
دردای من یکی دوتا نیست
اشکای من بی کس و کارند
داری میری کم کم
میگیره دلت از غم
میدونی نباشی میمیری
یجوری نگام کن بریزه از غم
نگام میکنی صدات میکنم
من اشک میریزم رها میکنی